گزارش ESG؛ گزارش توسعه پایدار ESG به افشای عملکرد غیرمالی یک سازمان مرتبط با عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی اشاره دارد.شرکت آ سی اس با بهره گیری از اساتید بین المللی در کانادا اقدام به ارزیابی موسسات و سازمانها و شناسایی میزان انطباق با شاخص ها و اهداف توسعه پایدار ESG (Environmental, Social, and Governance) می نماید. ارکان ۳ گانه E و S و G شاخص های تعریف شده مبنای ارزیابی شرکت آ سی اس می باشد.
ارزیابی شاخص های توسعه پایدار
شرکت آ سی اس گریت خاورمیانه نماینده نهاد صدور گواهی نامه ACS کانادا اقدام به ارزیابی اجرای اهداف توسعه پایدار ۱۷ هدف کلان و خرد SDG’s از طریق شاخص های تعریف شده برای هر یک از اهداف ۱۷ گانه می نماید. اهداف ۱۷ گانه توسعه پایدار مدون شده توسط سازمان ملل ، یکی از ابزارهای ارزیابی موسسات و شرکتها در سطح بین المللی و شناخت جایگاه سازمانها می باشد.موسسات و سازمان های پیشرو در دنیا بطور متناوب عملکرد خود را با شاخص های SDG’s سنجیده و اهداف و خط مشی های خود را سازگار با اهداف توسعه پایدار تدوین و یا همراستا می نمایند.
شرکت آ سی اس با بهره گیری از اساتید بین المللی در کانادا اقدام به ارزیابی موسسات و سازمانها و شناسایی میزان انطباق با شاخص ها و اهداف توسعه پایدار ESG (Environmental, Social, and Governance) می نماید. ارکان ۳ گانه E و S و G شاخص های تعریف شده مبنای ارزیابی شرکت آ سی اس می باشد.
گزارش پایدار ESG (Environmental, Social, and Governance) به عملکرد افشای عملکرد غیرمالی یک سازمان مرتبط با عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی اشاره دارد. این شامل گزارش در مورد تأثیر سازمان بر محیط زیست، شیوه های اجتماعی و اخلاقی آن، و ساختار حاکمیتی و سیاست های آن است.
گزارش‌دهی پایدار ESG برای سازمانها اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند، زیرا ذینفعان، از جمله سرمایه‌گذاران، مشتریان، کارمندان و نهادهای نظارتی خواستار شفافیت و پاسخگویی بیشتر از شرکتها در این زمینه‌ها هستند. با گزارش عملکرد ESG خود، سازمان ها می توانند تعهد خود را به شیوه های پایدار نشان دهند و اطلاعات مهمی را برای تصمیم گیری آگاهانه در اختیار ذینفعان قرار دهند.
گزارش ESG معمولاً شامل داده‌های کمی و کیفی، مانند انتشار کربن، مصرف انرژی، تنوع کارکنان، مشارکت جامعه، تنوع هیئت مدیره و پاداش مدیران است. داده ها اغلب در قالب یک گزارش پایداری تجزیه و تحلیل و ارائه می شوند که در دسترس عموم است و می تواند توسط ذینفعان برای ارزیابی عملکرد سازمان در این زمینه ها مورد استفاده قرار گیرد.
محیط زیست یک جنبه حیاتی از پایداری ESG (زیست محیطی، اجتماعی و حکومتی) است و چندین موضوع و سؤال اصلی وجود دارد که معمولاً در چک لیست های پایدار ESG مرتبط با محیط زیست گنجانده می شود. برخی از موضوعات و سوالات اصلی عبارتند از:
۱٫ تغییر اقلیم و انتشار گازهای گلخانه ای: این شرکت برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود و مقابله با تغییرات آب و هوایی چه می کند؟
۲٫ مصرف انرژی و بهره وری: شرکت چگونه مصرف انرژی خود را مدیریت و کاهش می دهد و چه اقداماتی برای بهبود بهره وری انرژی در نظر گرفته شده است؟
۳٫ مدیریت پسماند و اقتصاد دایره ای: شرکت چگونه زباله های خود را مدیریت می کند و چه اقداماتی برای حرکت به سمت اقتصاد دایره ای انجام می دهد؟
۴٫ مصرف و حفظ آب: شرکت چگونه مصرف آب خود را مدیریت می کند و چه اقداماتی برای صرفه جویی در مصرف آب انجام می شود؟
۵٫ تنوع زیستی و حفاظت از اکوسیستم: شرکت برای حفاظت و حفظ تنوع زیستی و اکوسیستم ها چه می کند و چگونه تاثیر آن را بر منابع طبیعی مدیریت می کند؟
۶٫ آلودگی و اثرات زیست محیطی: چه تدابیری برای جلوگیری از آلودگی و به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی شرکت از جمله آلودگی هوا، آب و خاک وجود دارد؟
به طور کلی، تمرکز اصلی این موضوعات و سوالات ارزیابی تاثیرات زیست محیطی و شیوه های مدیریت یک شرکت و شناسایی مناطقی است که می تواند عملکرد پایداری خود را بهبود بخشد.
“S” در ESG مخفف اجتماعی است و به مسائل اجتماعی و حقوق بشری مربوط به عملیات و سهامداران یک شرکت اشاره دارد. برخی از موضوعات و سوالات اصلی که معمولاً در چک لیست های پایدار ESG مرتبط با مسائل اجتماعی گنجانده می شوند عبارتند از:
۱٫ کار و حقوق بشر: چگونه شرکت از شیوه های کاری منصفانه و احترام به حقوق بشر در عملیات و زنجیره تامین خود اطمینان می دهد؟ آیا این شرکت سیاست ها و رویه هایی برای رسیدگی به مسائلی مانند کار کودکان، کار اجباری و تبعیض دارد؟
۲٫ بهداشت و ایمنی: شرکت برای تضمین سلامت و ایمنی کارکنان و ذینفعان خود چه اقداماتی انجام می دهد؟ آیا این شرکت رویه هایی برای پیشگیری از حوادث و بیماری های شغلی دارد؟
۳٫ تنوع و شمول: چگونه شرکت تنوع و شمول را در نیروی کار و عملیات خود ترویج می کند؟ آیا این شرکت سیاست هایی برای رسیدگی به موضوعاتی مانند تنوع جنسیتی، نژادی و قومی دارد؟
۴٫ مشارکت جامعه: شرکت چگونه با جوامعی که در آن فعالیت می کند تعامل می کند و چه اقداماتی برای رسیدگی به اثرات اجتماعی و اقتصادی عملیات خود بر این جوامع انجام می دهد؟
۵٫ ایمنی و کیفیت محصول: شرکت برای اطمینان از ایمنی و کیفیت محصولات خود چه اقداماتی انجام می دهد و چگونه ریسک های مربوط به محصول را مدیریت می کند؟
۶٫ حریم خصوصی و امنیت داده ها: شرکت برای محافظت از حریم خصوصی و امنیت داده های شخصی ذینفعان خود چه اقداماتی انجام می دهد و چگونه ریسک های مربوط به داده ها را مدیریت می کند؟
به طور کلی، تمرکز اصلی این موضوعات و سوالات ارزیابی تاثیر اجتماعی و شیوه های مدیریتی یک شرکت و شناسایی مناطقی است که می تواند عملکرد پایداری خود را بهبود بخشد.
“G” در ESG مخفف حکمرانی است و به سیستم ها و فرآیندهایی اشاره دارد که یک شرکت برای مدیریت عملیات خود، اطمینان از مسئولیت پذیری و ایجاد ارزش برای سهامداران خود دارد. برخی از موضوعات و سوالات اصلی که معمولاً در چک لیست های پایدار ESG مرتبط با مسائل حاکمیتی گنجانده می شوند عبارتند از:
۱٫ ترکیب و ساختار هیئت مدیره: هیئت مدیره شرکت چگونه تشکیل شده و ساختار یافته است و چه تدابیری برای تضمین استقلال و اثربخشی آن وجود دارد؟
۲٫ جبران خسارات اجرایی: ساختار پاداش مدیران چگونه است و چه اقداماتی برای همسویی آن با عملکرد شرکت و منافع ذینفعان وجود دارد؟
۳٫ مدیریت ریسک و نظارت: شرکت چگونه ریسک ها را شناسایی و مدیریت می کند و چه اقداماتی برای اطمینان از نظارت موثر هیئت مدیره و مدیریت وجود دارد؟
۴٫ مبارزه با فساد و اخلاق: شرکت چگونه رفتار اخلاقی را تضمین می کند و از فساد در عملیات خود جلوگیری می کند و چه اقداماتی برای کشف و رسیدگی به هرگونه نقض استانداردهای اخلاقی وجود دارد؟
۵٫ حقوق و تعهد سهامداران: شرکت چگونه از حقوق و منافع سهامداران خود محافظت می کند و چه اقداماتی برای تعامل با آنها و رفع نگرانی های آنها وجود دارد؟
۶٫ شفافیت و افشا: شرکت تا چه حد در شیوه های گزارش دهی و افشای خود شفاف است و چه اقداماتی برای اطمینان از گزارش دقیق و به موقع به ذینفعان وجود دارد؟
به طور کلی، تمرکز اصلی این موضوعات و سوالات ارزیابی شیوه های حاکمیت شرکت و اطمینان از همسویی آنها با ارزش ها، اهداف و منافع سهامداران شرکت است. هدف شناسایی مناطقی است که یک شرکت می تواند شیوه های حاکمیتی خود را بهبود بخشد و در نهایت عملکرد پایداری خود را افزایش دهد.