مشاوره ایزو ۱۷۰۲۵ -عدم قطعیت۶

آ سی اس با مشاوره ایزو ۱۷۰۲۵ و آموزش تا دریافت گواهی ایزو ۱۷۰۲۵ ؛ اعتبار بخشی ملی و بین المللی آزمایشگاهها را همراهی می نماید.

به منظور تشریح عدم وجود دانش درباره یک موضوع توزیع مستطیلی معمولاً در مواردی که توزیع واقعی ناشناخته است مورد استفاده قرارمی‌گیرد. اغلب در تخمین عدم قطعیت‌های نوع B و در جایی که مقدار یک کمیت تاثیرگذار و عدم قطعیت مرتبط با آن را از یک کتاب مرجع استخراج می‌کنیم به عنوان مثال، اگر ما به ضریب انبساط حرارتی یک ماده احتیاج داشته باشیم و پس از مراجعه به کتاب مرجع با این عبارت مواجه شویم۲۰ppm/inºc  ۱۵۰ ppm/in^ºc ±و این تنها اطلاعات مندرج در کتاب می‌باشد. در این حالت و حالت‌های مشابه، توزیع مستطیلی را در نظر می‌گیریم.

عدم‌قطعیت استاندارد برای یک توزیع مثلثی از رابطه زیر بدست می‌آید: رادیکالu=a/6

عدم‌قطعیت استاندارد برای یک توزیع U شکل از رابطه زیر بدست می‌آید:رادیکالu=a/2

 نکته: اگر عدم قطعیت در گواهی کالیبراسیون ارائه نشده باشد می‌توان تلرانس یا صحت دستگاه را در محاسبات عدم قطعیت استفاده کرد. مقادیر تلرانس یا صحت استاندارد کالیبراسیون باید بر ریشه سوم ۳ تقسیم شود  در نتیجه می‌توان تلرانس را در ۰٫۶ ضرب نمود. در اکثر مواقع ۰٫۶ مقدار مناسبی برای استفاده می‌باشد اگر توزیع نامشخص باشد. مقادیر صحت انتخاب شده می‌بایست حداکثر خطای بدست آمده هنگام انجام کالیبراسیون باشد

۶- ضریب حساسیت

منابع عدم‌قطعیت باید قبل از اینکه تبدیل شوند، دارای واحدهای یکسان باشند.

به عنوان مثال هنگام اندازه‌گیری طول، عدم‌قطعیت اندازه‌گیری نیز نهایتاً با واحد طول بیان می‌شود. یکی از منابع عدم‌قطعیت می‌تواند نوسانات دمای اتاق باشد. از آنجائیکه منبع این عدم‌قطعیت، دما است، تاثیر آن در واحد طول خواهد بود و باید آن را با یکی از واحدهای طول بیان کرد. از آنجا که هر ماده‌ای که اندازه‌گیری می‌شود دچار %۰٫۱ انبساط طولی به ازاء هر درجه افزایش حرارت می‌باشد. در این حالت یک عدم‌قطعیت دمایی ±۲c^° می‌تواند دارای عدم‌قطعیت طولی معادل ±۰٫۲ cm در ماده‌ای با طول ۱۰۰cm باشد.

ضرایب حساسیت ضرایب تبدیلی هستند که واحدهای کمیت‌های ورودی را به واحدهای اندازه‌ده تبدیل می‌کنند. به عنوان مثال اگر اندازه‌ده ما مقاومت باشد (که با واحد اهم Ω اندازه‌گیری شده است) و اگر دما (که با واحد درجه سانتیگراد ºC اندازه‌گیری شده است) یک کمیت ورودی باشد باید ضریب حساسیتی وجود داشته باشد که واحد آن  باشد و دما را به مقاومت تبدیل کند.ضریب حساسیت را با C نشان می‌دهیم که از مشتق نسبی تابع f از کمیت ورودی بدست می‌آید.اگر تابع ریاضی نداشته باشیم C را باید به صورت تجربی محاسبه کنیم.

۷- ترکیب عدم‌قطعیت‌های استاندارد

عدم‌قطعیت‌های استاندارد منفرد که از تخمین‌های نوع A و نوع B محاسبه شده‌اند را می‌توان به روش مجذور مربعات محاسبه کرد. نتیجه این کار، عدم‌قطعیت استاندارد مرکب نامیده می‌شود که با u_C یا u_C(Y) نشان داده می‌شود.مجذور مربعات هنگامی که اندازه‌گیری با جمع و تفریق بدست می‌آید بسیار ساده است.

۷-۱- مجذور مربعات برای جمع و تفریق

ساده‌ترین حالت هنگامی است که نتیجه از جمع مجموعه‌ای از مقادیر اندازه‌گیری شده بدست می‌آید (چه باهم جمع شده باشند یا تفریق شده باشند). به عنوان مثال ممکن است شما بخواهید کل طول یک قطعه را که از قطعات مختلفی تشکیل شده است را پیدا کنید. اگر عدم‌قطعیت استاندارد (برحسب متر) برای طول تمام قطعات متشکله با a و b وc نشان داده شده باشد، در نتیجه عدم‌قطعیت استاندارد مرکب (برحسب متر) برای قطعه اصلی می‌تواند از طریق به توان دو رساندن عدم‌قطعیت‌ها، جمع آنها با یکدیگر و سپس جذر آنها بدست آید.

ادامه دارد.

برای اطلاعات بیشتر آموزشی و مشاوره ایزو ۱۷۰۲۵ اینجا را کلیک کنید: آموزش ایزو، آموزش مدیران، گواهی آموزشی کانادا (icsiran.com)